Metalowa płyta ze stali nierdzewnej jest zwykle cięta azotem, aby zapobiec utlenianiu i nie ma krawędzi zadziorów. Po cięciu możemy spawać stal nierdzewną bez dodatkowej obróbki. Efekt cięcia tlenem może być gorszy niż azotu, powodując czernienie i nierówność powierzchni czołowych.
Po drugie, cięcie stali węglowej.
Podczas cięcia laserowego stali węglowej, tlen jest na ogół w celu uzyskania lepszych wyników. Podczas gdy ciepło reakcji tlenu ma zwiększać wydajność cięcia, powstająca warstewka tlenku zwiększa również współczynnik absorpcji widmowej wiązki materiału odblaskowego. Jednym z problemów związanych z obróbką tlenową jest to, że krawędzie mogą być lekko utlenione. Jeśli bardziej wymagający użytkownicy mogą używać azotu do cięcia pod wysokim ciśnieniem, możliwe jest również osiągnięcie lepszych wyników cięcia poprzez naniesienie oleju na powierzchnię obrabianego przedmiotu.
Po trzecie, cięcie aluminium.
Aluminium jest wysoce odblaskowym materiałem w materiałach metalicznych, który ma wysoki współczynnik odbicia i przewodność cieplną. W ostatnich latach wycinarki laserowe wielu producentów zostały wyposażone w „urządzenia przeciwodblaskowe”, aby dostosować się do cięcia aluminium, a możliwości cięcia laserowego bez „urządzeń przeciwodblaskowych” uszkodziły ich elementy optyczne. Jednocześnie w zależności od mocy sprzętu różna jest również grubość ciętego aluminium. Ogólnie rzecz biorąc, grubość stali nierdzewnej i stali węglowej ciętej tym samym sprzętem jest grubsza niż w przypadku materiałów o wysokim współczynniku odbicia, takich jak aluminium. Aluminium jest również bardziej odpowiednie do cięcia azotem, a efekt cięcia jest dobry.
Po czwarte, cięcie miedzi i mosiądzu.
Podobnie jak aluminium, miedź i mosiądz są materiałami silnie odbijającymi światło, które do cięcia wymagają lasera „przeciwodblaskowego”.
Wszelkie pytania, skontaktuj się z nami.
